Claus Frimann

Claus Frimann (1746-1829) vart fødd 1764 i Selje. Claus Frimann var son av Peder Harboe Frimann (1713–59) og soneson av Claus Johansson Frimann (21.03-1666 – 09.12.1715). Begge desse var sokneprestar i Selje. Sjå og eigen artikkel om Prestegarden (Bruk).

Claus Frimann var diktar og sokneprest i Davik i perioden 1781–1822. Frimann var kjend for sin skrivekunst, diktet om fjellet Hornelen frå 1776 og skildringane hans om sjøfolk og fiskaren sitt liv og verke Poetiske Arbeyder frå 1788 og 1826. Almuens Sanger kom i 1790, Den syngende Søemand i 1792 og Søekabinet i 1793.

Han var kommandør av den danske Dannebrogordenen.

Frimanns gate i Oslo er oppkalt etter han.

11. oktober 1829 døydde Claus Frimann på Davik.